22.10.13

Mummy Complex


Διατηρούμε την ύπαρξή μας μέσα από τη τέχνη.
Ξεγελάμε τον θάνατο απεικονίζοντας κομμάτια του εαυτού μας στις τέχνες μας.
Να τώρα μόλις εμπνεύστικα από τη θεωρία ενός νεκρού. Άρα υπάρχει ζωντανός μέσα από τις θεωρίες του. Υπάρχει μέσα από μένα.
Έχουμε ξεπεράσει το στάδιο που διατηρούσαμε την εικόνα μας στις κειμιλιακές φωτογραφίες των οικογενιακών μας άλμπουμ.
Πλέον υπάρχουν κομμάτια της ψυχής μας στα δημιουργήματά μας. Σε αυτό το κείμενο που γράφω τώρα. Θα υπάρχω για πάντα εξαιτίας αυτού του κειμένου. Και στο τέλος που θα αναρτήσω και την φωτογραφία μου, θα υπάρχει και η εικόνα μου και η ψυχή μου για πάντα όλα μαζί κεντημένα σε μία διαδικτυακή ανάρτηση.
Κι όμως δε μου φτάνει.
Θα πάρω ένα μπουκαλάκι και θα χύσω το αίμα μου και τα σάλια μου και τα χύσια μου μέσα και θα το ρίξω στη θάλασσα.
Θα υπάρχει και κομμάτι του σώματός μου, απτό έξω στον κόσμο, για πάντα.
Κι όμως δε μου φτάνει.
Αυτές είναι οι αθανασίες της παρηγοριάς.
Δεν είναι ο θάνατος που με τρομάζει, ίσα ίσα τον βρίσκω καλοσυνάτο που μας δίνει μια δεύτερη επιλογή ύπαρξης, καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;
Θέλω απλά να είμαι αθάνατη. Καθαρά ματαιόδοξα και κατάπτυστα αθάνατη. Και να περπατάω και να βλέπω τα σημάδια που άφησα ανά τους αιώνες στον κόσμο. Σαν ταγκιές. Μόνο πιο ουσιώδεις και παντοτινές.
Σαν τη θεωρία αυτού που ενεργοποίησε όλον αυτόν τον χείμαρρο σκέψεων που λογικά δε βγάζει καν νόημα. Πέθανε αλλά ζει ακόμα γιατί μόλις έδωσε ζωή σε ένα κομμάτι της ψυχής μου. Το κομμάτι που διαβάζουμε όλοι τώρα. Άφησε τη ταγκιά του μέσα μου και εγώ την αναπαράγω. Υπάρχει ακόμα. Θέλω ο κόσμος να αναπαράγει τις ταγκιές μου, να ανασταίνομαι κάθε φορά που σκέφτονται τις θεωρίες μου και να χτίζουν πάνω τους, τις δικές τους και να φτιάξουμε μια πυραμίδα. Και μέσα στις πυραμίδες των ιδεών υπάρχουμε εμείς μούμιες διατηρημένοι για πάντα. Γιατί οι Αιγύπτιοι ταρύχευαν τους νεκρούς τους όχι μόνο για το σώμα τους αλλά γιατί πίστευαν πως έτσι διατηρείται και η ψυχή τους. Και είχαν δίκιο.

No comments: